Οι ασθενείς είναι η δύναμή του και οι μεγάλες φιλοδοξίες του προθάλαμος για την εξέλιξή του. Πολλά ταξίδια, πολλές διαλέξεις παγκοσμίως ανάμεσα στους κορυφαίους και επιτυχημένες χειρουργικές επεμβάσεις σε αθλητές μπορούν να γραφούν στο πλούσιο παλμαρέ του. Ο πάντα σεμνός και ταπεινός σ’ αυτό που πραγματικά υπηρετεί και εκ των καλύτερων ελλήνων αθλητίατρων, Γιώργος Τζοάνος, ξετυλίγει, μέσω του Grandsport.gr, το κουβάρι της αθλητιατρικής μέσα από τα δικά του μάτια και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Ο “Mr Knee” όπως τον αποκαλούν οι περισσότεροι από τους ασθενείς του, μας άνοιξε την πόρτα του άκρως ποδοσφαιρικού ιατρείου του και με ιδιαίτερη προθυμία ανέλυσε όλα όσα έχει ζήσει στον χώρο της ιατρικής και του αθλητισμού, που τον κατατάσσουν στη λίστα με τους καλύτερους Έλληνες αθλητίατρους.
Από την Κρήτη και το Ηράκλειο, όπου και γεννήθηκε και μεγάλωσε μέχρι τα άδυτα των ιατρείων της Μπαρτσελόνα, της Πόρτο και της Εθνικής Βραζιλίας, ο Γιώργος Τζοάνος μοιράζεται τις εμπειρίες που έχει ζήσει ανάμεσα στους κορυφαίους του είδους. Η πορεία του στο δρόμο της ιατρικής ξεκινώντας από το μηδέν και φτάνοντας στην απόλυτη επιτυχία.
Ποιοι είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί στον αθλητισμό; Ποιος είναι ο χρόνος αποκατάστασής τους; Πότε χρειάζεται ένας τραυματισμός χειρουργική επέμβαση και πότε όχι; Τι λένε η έρευνες για τις καταπονήσεις των αθλητών; Η τεχνολογία έχει αλλάξει τον αθλητισμό ή το αντίθετο;
Ο Γιώργος Τζοάνος βγάζει για λίγο το… σκουφάκι του και απαντάει σε όλα τα ερωτήματα που απασχολούν έναν αθλητή από τη στιγμή του τραυματισμού, μέχρι και την πλήρη αποκατάστασή του, καταγράφοντας όσα έχει ζήσει μέσα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά club που έχει επισκεφτεί.
-Πως πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε με την αθλητιατρική;
«Οι επιρροές του στο ποδόσφαιρο και η αγάπη του για το άθλημα ήταν τα βασικά στοιχεία που τον ώθησαν να πάρει ειδίκευση πάνω στην αθλητιατρική. Βασικό ρόλο στην εξέλιξή του έπαιξαν φυσικά τα πολλά ταξίδια στο εξωτερικό, βλέποντας τον τρόπο που χειρουργούν οι ιατροί που κατατάσσονται στην παγκόσμια ελίτ. Πόρτο, Βαρκελώνη, Βραζιλία, Φιλανδία και Αμερική, ήταν οι σταθμοί ορόσημο στην ως τώρα καριέρα του.
Πάντα είχα σχέση με το ποδόσφαιρο, από πολύ μικρός, έπαιζα μπάλα. Αλλά όπως λέει και ο Μουρίνιο «είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι δε μπορείς να κάνεις σ’ αυτή τη ζωή». Έτσι πολύ μικρός σταμάτησα το ποδόσφαιρο, πήρα το δρόμο της ιατρικής και επέλεξα να ασχολούμαι μ’ αυτό το αντικείμενο, το οποίο αγαπώ, την αθλητιατρική. «Στη ζωή δεν πρέπει να έχεις μόνο στόχους, θα πρέπει να ξέρεις και σημάδι». Η ιστορία ξεκινάει το 2007 όταν σε ένα συνέδριο στην Ελλάδα γνώρισα τον ιατρό της Πόρτο, τον Joao Espregueira – Mendes, και ήταν ο πρώτος που με δέχθηκε να πάω το Σεπτέμβρη του 2007 να παρακολουθήσω χειρουργεία μαζί του κάτω από το γήπεδο της Πόρτο-Ντραγκάο, όπου έχει την κλινική του. Επόμενος σταθμός ήταν ο ιατρός της Μπαρτσελόνα το 2008, στη συνέχεια πήγα σε έναν πολύ διάσιμο καθηγητή στη Φιλανδία, τον Sakari Orava, ο οποίος ήταν εξειδικευμένος στις ρήξεις του αχίλλειου τένοντα άλλα και στις μυϊκές θλάσεις. Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα που έχει χειρουργήσει είναι ο Ντέιβιντ Μπέκαμ όταν έπαθε ρήξη αχίλλειου τένοντα όταν έπαιζε στη Μίλαν.
Στη συνέχεια το 2009 πήγα στο ιατρό της Εθνικής Βραζιλίας για μετεκπαίδευση στο Ρίο Ντε Τζανέιρο και το 2010 για πρώτη φορά έγινε δεκτός στο αθλητιατρικό τμήμα της Mayo Clinic στην Αμερική. Στα τέλη του 2010 με υποτροφία από την ελληνική ορθοπεδική εταιρεία μετά από εξετάσεις, πήγα στο αθλητιατρικό τμήμα του John Hopkins Hospital στη Βαλτιμόρη και δύο φορές το 2011 και το 2012 στο αθλητιατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Harvard στη Βοστόνη. Τα ταξίδια τα έκανα γιατί όλοι αυτοί για να είναι εκεί που είναι κάτι κάνουν σωστά ή διαφορετικά. «Για να κάνεις τη διαφορά θα πρέπει να κάνεις διαφορετικά πράγματα». Στην ιατρική η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά και αν δεις τους 5-10 καλύτερους στον κόσμο να χειρουργούν στο τέλος κατασταλάζεις και εσύ πως θέλεις να χειρουργείς. « Το να αντιγράφεις δεν είναι λάθος, το να αντιγράφεις λάθος είναι λάθος» . Αυτά που κάνω εγώ εδώ τα έχω δει στο εξωτερικό, τα διαβάζω για να είμαι ενημερωμένος, τα παρουσιάζω σε συνέδρια στο εξωτερικό . Έτσι ξεκίνησε η ιστορία, ο ιατρός της Πόρτο είναι αυτός που μου άλλαξε τη ζωή το 2007».
-Έχετε παραστεί στα μεγαλύτερα συνέδρια παγκοσμίως και ως ομιλητής και ως ακροατής. Θα θέλαμε να μας πείτε τις εμπειρίες που έχετε αποκομίσει…
«Η αθλητιατρική είναι ένα δυναμικό φαινόμενο το οποίο εξελίσσεται πάρα πολύ γρήγορα, γίνονται έρευνες στους αθλητικούς τραυματισμούς σε παγκόσμια κέντρα και ο στόχος των ερευνών είναι να αυξήσουμε το ποσοστό των αθλητών που επιστρέφουν σε αθλητική δραστηριότητα αλλά και να προσπαθήσουμε να μειώσουμε τον αριθμό των τραυματισμών. Το να παρακολουθείς ή να πηγαίνεις ομιλητής σε αυτά τα συνέδρια είναι κάτι πολύ σημαντικό γιατί σε φέρνει σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο, ανταλλάζεις απόψεις με συναδέλφους με τεράστια χειρουργική εμπειρία και για να εξελίσσεται κάποιος θα πρέπει να είναι κοντά στα δρώμενα. Όπως μου είχε πει ο ιατρός της Barcelona FC, ένας ολοκληρωμένος ιατρός θα πρέπει να κάνει ιατρείο, να χειρουργεί, να διαβάζει, να κάνει δημοσιεύσεις και να παρουσιάζει σε συνέδρια. Αν θέλεις να πετύχεις, θα πρέπει να πετύχεις ολοκληρωμένα, ως επιστήμονας.
Μου ήρθε ένα email σήμερα- απάντηση από την Κίνα σε μια εργασία που για πρώτη φορά παγκοσμίως έκανα έρευνα αν έχει σχέση η ομάδα αίματος του ποδοσφαιριστή με τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού. Θα πάω να μιλήσω γι αυτό ,στο Παγκόσμιο Αθλητιατρικό Συνέδριο στη Σανγκάη το 2017. Για πρώτη φορά παγκοσμίως έγινε έρευνα αν η ομάδα αίματος του ποδοσφαιριστή έχει σχέση με τη ρήξη του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Οι ποδοσφαιριστές που έχουν ΑΒ ομάδα αίματος είναι πιο επιρρεπείς να πάθουν ρήξη. Μια φορά θυμάμαι με παίρνει αγκαλιά ο ιατρός της Μπαρτσελόνα και μου λέει να ξέρεις πως είναι άλλο πράγμα να σε παίρνω αγκαλιά και να σε χαιρετάω στο συνέδριο και άλλο να μιλάς στο συνέδριο και να σε χειροκροτούν από κάτω. Έχω ζήσει όλη την εξέλιξη, από το μηδέν. «στη ζωή δεν χαρίζεται τίποτα, θα πάρεις αυτό που θα διεκδικήσεις». Στο εξωτερικό μας έχουν σε εκτίμηση. Όπου έχετε δει πως έχω πάει, όλα τα ταξίδια τα έχω πληρώσει από την τσέπη μου. Μετά παίρνεις τον δρόμο σου, ανοίγονται οι πόρτες. Έγινα μέλος στην Πανευρωπαϊκή , στην Παγκόσμια και στην Αμερικάνικη Αθλητιατρική εταιρεία και είμαι από τους λίγους στην Ελλάδα που είμαι αναθεωρητής στο αμερικάνικο αθλητιατρικό περιοδικό. Το πιο σημαντικό για ένα ιατρό είναι ότι σε όποιο επίπεδο και να είσαι θα πρέπει να κάνει καλή παροχή ιατρικών υπηρεσιών. Δε μπορούμε όλοι να είμαστε ιατροί της Μπαρτσελόνα, κάποιος θα πρέπει να είναι ιατρός και στις υπόλοιπες ομάδες και σε μικρότερες κατηγορίες».
-Ποιοι είναι οι συχνότεροι τραυματισμοί που έχετε συναντήσει;
«Ο τραυματισμός που θα πάθει ο αθλητής εξαρτάται από το άθλημα. Στο ποδόσφαιρο ο πιο συχνός τραυματισμός στο γόνατο είναι η διάταση του έσω πλάγιου συνδέσμου, μετά είναι η ρήξη του μηνίσκου και του χιαστού. Στο μπάσκετ έχει πολλούς τραυματισμούς στην ποδοκνημική άρθρωση, ενώ στην Αμερική έχει πάρα πολλούς τραυματισμούς στην άρθρωση του ώμου γιατί παίζουν μπέιζμπολ. Οι μυϊκές θλάσεις είναι πολύ συχνό φαινόμενο στο ποδόσφαιρο και μ’ αυτό ασχολούμαστε ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια γιατί αποτελούν το 1/3 των τραυματισμών σε μια ποδοσφαιρική ομάδα επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ.
Δεν είναι όλοι οι τραυματισμοί οι ίδιοι. Για παράδειγμα ο χιαστός στο γόνατο είναι το αντικείμενο μελέτης μου. Το 75% των χιαστών το παθαίνεις μόνος σου χωρίς επαφή με αντίπαλο. Η μυϊκή θλάση είναι μια άλλη κατηγορία τραυματισμού, που οφείλεται σε ενδογενείς και εξωγενείς παράγοντες. Τέτοιοι παράγοντες είναι οι κλιματολογικές συνθήκες, τα παπούτσια, το αν έχεις πάθει θλάση στο παρελθόν-υποτροπή δηλαδή, η μυϊκή κόπωση, η έλλειψη ισορροπίας, η μειωμένη ελαστικότητα, η ανεπαρκής προθέρμανση, η γενετική προδιάθεση, είναι πολυπαραγοντικό. Ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ιατρικής είναι η εξατομίκευση. Δεν είναι ο κάθε τραυματισμός ο ίδιος και δεν είναι ο ίδιος τραυματισμός σε όλους τους αθλητές ο ίδιος. Αν πάθει για παράδειγμα θλάση ο Μέσι δε θα είναι ίδια με του Ρονάλντο. Είναι ανάλογα και με την ηλικία και το σωματότυπο του αθλητή. Δεν έχουν όλοι οι αθλητές την ίδια επουλωτική ικανότητα. Εξαρτάται επίσης από τη θέση και το βαθμό της θλάσης. Δικέφαλος μηριαίος, προσαγωγός, γαστροκνήμιος και τετρακέφαλος είναι οι πιο συχνές μυϊκές θλάσεις που συναντάμε στους ποδοσφαιριστές. Η μυϊκή θλάση είναι ένας πολυσύνθετος τραυματισμός».
-Ας πάμε επικεντρωθούμε όμως στη ρήξη πρόσθιου χιαστού, του μηνίσκου και του αρθρικού χόνδρου. Ποιοι είναι οι τρόποι αντιμετώπισής τους από εσάς και ποιά η θεραπεία αποκατάστασης;
«Ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος είναι η κύρια κολώνα του γόνατος. 75% το παθαίνεις μόνος σου και πολλές φορές συνοδεύεται με ρήξη του μηνίσκου και βλάβη του αρθρικού χόνδρου. ‘Όταν ένας ποδοσφαιριστής πάθει ρήξη χιαστού θα πρέπει να χειρουργείται. Δεν υπάρχει συντηρητική θεραπεία του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου, μόνο χειρουργική. Το μόσχευμα που χρησιμοποιούμε είναι το δικό μας- το αυτομόσχευμα ,και το καλύτερο αυτομόσχευμα είναι ο επιγονατιδικός τένοντας, και αυτό χρησιμοποιώ στους ποδοσφαιριστές που χειρουργώ. Μετά από ένα τέτοιο χειρουργείο, υπάρχει συγκεκριμένο πρωτόκολλο αποκατάστασης της ρήξης του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου. Οι περισσότεροι από τους ασθενείς μου σε 10-12 βδομάδες τρέχουν και απαγορεύεται κάποιος να επιστρέψει σε αθλητική δραστηριότητα πριν τους έξι μήνες, λόγω αυξημένου ποσοστού ρήξης του μοσχεύματος. Ποσοστό επιτυχίας 90% να επιστρέψουν να παίξουν στο ίδιο ποσοστό αθλητικής δραστηριότητας, σύμφωνα με έρευνα της ΟΥΕΦΑ το 2011.
Το ίδιο ισχύει και για τη ρήξη του μηνίσκου στο γόνατο του ποδοσφαιριστή. Η θεραπεία είναι χειρουργική-αρθροσκόπηση γόνατος. Αυτό που αλλάζει είναι το πρόγραμμα αποθεραπείας αλλά και ο χρόνος της επιστροφής στους αγωνιστικούς χώρους που υπολογίζεται στις 6-8 εβδομάδες.
Αν για τη ρήξη του προσθίου χιαστού συνδέσμου βρέθηκε λύση, αφού το ποσοστό επιτυχίας και επιστροφή των ποδοσφαιριστών είναι 90%, το πρόβλημα της σύγχρονης αθλητιατρικής είναι η βλάβη του αρθρικού χόνδρου. Δεν έχει βρεθεί ακόμα το 2016 μια και μοναδική θεραπεία, είτε χειρουργική είτε συντηρητική για να επουλώσει τη βλάβη του αρθρικού χόνδρου όπως ήταν πριν τον τραυματισμό. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές και αυτή που χρησιμοποιείτε στα μεγάλα κέντρα είναι η τεχνική των μικροτρυπανισμών και σκοπός της είναι με ένα ειδικό εργαλείο που χρησιμοποιούμε να φέρει αίμα από το οστό και να επουλώσει τη βλάβη του αρθρικού χόνδρου. Δεν επανέρχεται βέβαια όπως ήταν πριν, αλλά κάνει ένα χόνδρο δεύτερης κατηγορίας. Έτσι μπορούν οι αθλητές να επιστρέψουν να παίξουν για τα επόμενα 3-5 χρόνια και το γόνατό τους μετά θα οδηγηθεί σε μετατραυματική αρθρίτιδα. Αυτό που πετυχαίνεις με αυτές τις τεχνικές είναι να καθυστερήσεις την οστεοαρθρίτιδα. Έρευνα έδειξε 200 φορές πιο μεγάλη πιθανότητα έχει να κάνει οστεοαρθρίτιδα το γόνατο του ποδοσφαιριστή απ’ ότι στα άλλα επαγγέλματα. Είναι τέτοια τα φορτία και οι καταπονήσεις που δέχεται το γόνατο που δε γλύτωσε σχεδόν κανείς».
-Το 2012 κάνατε μια έρευνα, συγκρίνοντας ομάδες μικρότερης κατηγορίας με ομάδες στο υψηλότερο επίπεδο και βγάλατε το συμπέρασμα ότι στις μικρότερες κατηγορίες οι τραυματισμοί είναι πολύ περισσότεροι. Που οφείλεται αυτό;
«Είναι πολυπαραγοντικό, στις μικρότερες κατηγορίες οι ποδοσφαιριστές δεν είναι προετοιμασμένοι για τέτοιου είδους επιβαρύνσεις, αναφορικά με τη συχνότητα και την ένταση των προπονήσεων. Έχει να κάνει με τη χρήση των συνθετικών γηπέδων στην Ελλάδα. Κάναμε μια έρευνα και συγκρίνοντας τα αποτελέσματα μια ελληνικής ημι-επαγγελματικής ποδοσφαιρικής ομάδας με μιας επαγγελματικής ομάδας στο εξωτερικό και βρέθηκε ότι η συχνότητα των μυϊκών τραυματισμών είναι υψηλότερη στις μικρότερες κατηγορίες. Κυρίως έχει να κάνει με την προπονητικά φορτία και την υποδομή των γηπέδων-συνθετικού χλοοτάπητα παλιότερης γενιάς. Κάποιοι αθλητές είναι επιρρεπείς γονιδιακά να βγάλουν μυϊκούς τραυματισμούς και ο μοναδικός που τέλειωσε την καριέρα του χωρίς να έχει μυϊκό τραυματισμό ήταν ο Πάβελ Νέντβεντ. Να ξέρετε οτι γίνονται έρευνες από μεγάλα κέντρα υπό την αιγίδα της FIFA και της UEFA πάνω στις μυϊκές θλάσεις.
Το 2011 η ΦΙΦΑ έβγαλε ένα πρωτόκολλο ασκήσεων πρόληψης μυϊκών τραυματισμών, το FIFA 11+, το οποίο χρησιμοποιείτε από όλες τις ομάδας επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ και ακόμα και με αυτό η συχνότητα των τραυματισμών δεν μειώθηκε. Ότι και να κάνουμε δε μπορούμε να μειώσουμε τη συχνότητα των μυϊκών τραυματισμών σε μια ποδοσφαιρική ομάδα».
-Σας έχουμε δει να χειρουργείτε φορώντας το σκουφάκι με τη σημαία της εθνικής Πορτογαλίας, το θεωρείτε γούρι;
«Είναι δώρο του ιατρού της Πόρτο. Σας είπα ότι είναι ο άνθρωπος που με βοήθησε πάρα πολύ, μου άλλαξε τη ζωή και από τότε δεν έχω κάνει επέμβαση χωρίς αυτό το σκουφί».
-Ποιες είναι οι φιλοδοξίες σας για το μέλλον, θα λέγατε ναι σε μια πρόταση από κάποιο κλάμπ που βρίσκεται στην κορυφή ή είστε ικανοποιημένος με ότι κάνετε;
«Ποτέ δε ξέρεις η ζωή πως τα φέρνει, τι προτάσεις μπορεί να έχεις στο μέλλον. Αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι να έχω ευχαριστημένους ασθενείς. Είτε είναι χειρουργική είτε συντηρητική θεραπεία που ακολουθούν. Η βάση μου είναι το Ηράκλειο. Τα χειρουργεία τα διεκπεραιώνω σε ιδιωτική κλινική του Ηρακλείου. Η αγάπη του κόσμου είναι που σε κρατάει εδώ, η εκτίμηση γι αυτό που κάνεις. Μπορεί στην Αμερική να είχα κάνει μεγαλύτερη καριέρα, ποτέ δε ξέρεις όμως πως τα φέρνει η ζωή. Εγώ θέλω να συνεχίσω αυτό που ξεκίνησα από το 2011 εδώ στην Ελλάδα και θα προσπαθήσω όσο περισσότερο μπορώ οι ασθενείς μου να είναι ικανοποιημένοι από την ιατρική που τους παρέχω. Έχω ασθενείς από όλη την Ελλάδα. Η εμπιστοσύνη τους με τιμά. Η δύναμη του ιατρού είναι οι ασθενείς του. Είναι ηθική ικανοποίηση να βλέπεις ποδοσφαιριστές που έχεις χειρουργήσει να ξαναπαίζουν ποδόσφαιρο στο ίδιο επίπεδο και να βάζουν γκολ. Το συναίσθημα είναι μοναδικό.
Η αθλητιατρική για μένα είναι αγάπη. Αν αγαπάς αυτό που κάνεις τότε γίνεσαι καλύτερος μέσα από αυτό. Θέλεις να εξελίσσεσαι συνέχεια. Είναι βέβαια και οι φιλοδοξίες που έχει ο κάθε άνθρωπος. Εγώ πάντα είμαι ανικανοποίητος. Θέλω να εξελίσσομαι συνέχεια, γι αυτό πηγαίνω συνέχεια σε διάφορα μέρη στο εξωτερικό, προκειμένου να βρίσκομαι στην επικαιρότητα, να βλέπω νέες τεχνικές και να ενημερώνομαι . Στη ζωή πρέπει να είσαι ρεαλιστής και να βλέπεις τα πράγματα όπως είναι και όχι όπως θα ήθελες να είναι. Εγώ είμαι ιατρός σε μια επαρχιακή πόλη και προσπαθώ να παρέχω τις καλύτερες υπηρεσίες – παροχές στους ασθενείς μου».
-Πιστεύετε ότι η τεχνολογία έχει εξελίξει το ποδόσφαιρο ή λόγω του ποδοσφαίρου και των πολλών εκατομμυρίων έχει εξελιχθεί και η τεχνολογία στην ιατρική;
«Η τεχνολογία άλλαξε το ποδόσφαιρο. Και η τεχνολογία είναι αυτή που χρησιμοποιούμε και στην ιατρική, αυτή που χρησιμοποιούμε για να εξελίξουμε τις ιατρικές μας τεχνικές, όταν έχεις να κάνεις φυσικά με ποδοσφαιριστές που το πόδι του αξίζει εκατομμύρια. Έχει να κάνει με το μάρκετινγκ. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που θα σας δώσω είναι όταν είχα πάει στη Masia, εκεί που κάνει προπόνηση η Μπαρτσελόνα. Ο Μέσι φοράει ένα GPS πάνω του και ξεκινάει η προπόνηση. Είναι ένας σε κάποιον υπολογιστή από πίσω και βλέπει την καρδιο-αναπνευστική του λειτουργία, πόσες φορές έστριψε αριστερά, πόσο δεξιά, πόσο έτρεξε, πόσο περπάτησε, με τι ταχύτητα, πόσες πάσες, πόσα σουτ, τα πάντα. Παθαίνει για παράδειγμα ο Μέσι έναν τραυματισμό. Για να είναι έτοιμος ο Μέσι να αγωνιστεί ξανά θα πρέπει να επανέλθει όπως ήταν πριν τον τραυματισμό στις μετρήσεις. Αυτό πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο άμεσα και γι αυτό υπάρχει ο κατάλληλος εξοπλισμός σε τέτοια μεγάλα κλάμπ, ο οποίος φυσικά κοστίζει πολλά χρήματα. Τα μεγάλα κλάμπ όπως είναι η Μπαρτσελόνα έχουν δικό τους ιατρείο εκεί που βρίσκονται και οι αθλητικές εγκαταστάσεις. Εκεί γίνεται η διάγνωσή, εκεί η θεραπεία και η αποκατάσταση.
Οι ομάδες σε αυτό το επίπεδο έχουν τον προπονητή, τον βοηθό προπονητή, τον επικεφαλής ιατρό με το ιατρικό του team, τον προπονητή τερματοφυλάκων, τον γυμναστή, τον εργοφυσιολόγο, τον φυσιοθεραπευτή, τον ψυχολόγο, άνθρωπο που κάνει αποκατάσταση πριν μπει στο γήπεδο ο ποδοσφαιριστής, άλλον για το χορτάρι, άλλον για αποθεραπεία σε εσωτερικό χώρο. Δε μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται σε αυτό το επίπεδο και γι αυτό είναι κορυφαία κλάμπ. « Είναι άλλο πράγμα η μπάλα και άλλο το ποδόσφαιρο». Στην Μπαρτσελόνα έχουν Μαγνητικό Τομογράφο τελευταίας τεχνολογίας μέσα στο προπονητικό κέντρο για άμεση διάγνωση. Παθαίνει ο ποδοσφαιριστής θλάση και η διάγνωση έχει βγει αμέσως. Η ιατρική εξελίσσεται και πρέπει να είσαι πάντα μέσα στα δρώμενα γιατί αλλιώς μένεις πίσω».
-Τέλος θα ήθελα να μου αναφέρετε αν έχετε συναντήσει κάποιο περιστατικό το οποίο σας δυσκόλεψε τόσο που χρησιμοποιήσατε κάποια πρωτοποριακή μέθοδο;
«Έχω ασθενή ο οποίος είχε χειρουργηθεί δύο φορές για ρήξη πρόσθιού χιαστού συνδέσμου στο ίδιο γόνατο παλαιότερα, έπαθε νέα ρήξη προσθίου χιαστού, με βρήκε την τρίτη φορά για να τον χειρουργήσω εγώ και του πήρα μόσχευμα από το ένα γόνατο και το πήγα στο άλλο γόνατο. Είναι το πιο δύσκολο που έχω κάνει.
Χρόνια πολλά σε εσάς και τις οικογένειες σας. Εύχομαι το 2017 υγεία σε όλο τον κόσμο. Θέλω να ευχαριστήσω όλους αυτούς που με εμπιστεύονται 6 χρόνια τώρα. Η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΙΜΑ».
Πηγή: grandsport.gr